przelotnie

Nie będę udawać, że chce mi się dzisiaj pisać - po prostu okazja raczej tego wymaga, więc jeśli wybaczycie, zamelduję się i pójdę spać, a zaległości nadrobię w najbliższych dniach.

Otóż portal lubimyczytac.pl (propsy, ostatnio wygrałam tam książkę w jednym z konkursów - pisanie komciów w wolnym czasie popłaca, polecam, KL) uświadomił mi właśnie, że dziś czyje urodziny? No, no?

Gustava Flauberta!!!

A gdyby on się nie narodził, to nie byłoby Pani Bovary. A gdyby nie było Pani Bovary, to nie byłoby... no właśnie.

Wspomniany portal wybrał też idealny cytacik z PB, który pozwolę sobie przytoczyć, bo nie mam lepszego pomysłu na notkę.

[...] czyż może być coś milszego, jak siedzieć z książką wieczorem przy kominku, podczas gdy wiatr buje w szyby, a w pokoju pali się lampa? [...] Nie myśli się wówczas o niczym [...] i tak mijają godziny. Nie ruszając się z miejsca człowiek przechadza się po krajach, które widzi oczyma duszy, i fantazja wplatając się w baśń igra ze szczegółami lub biegnie za głównym wątkiem. I zdaje się nam, że sami jesteśmy bohaterami tych opowieści, że pod ich szatą biją nasze serca.

Moja odpowiedź na pytanie z pierwszego zdania jest tożsama z repliką zawartą w pewnym dialogu wprost z Kariery Nikodema Dyzmy. Mianowicie: I co, panowie? Może być przyjemnie bez wódki? NIE MOŻE.

Niedługo się tutaj pojawią jakieś treści, bądźcie wyrozumiali. Tymczasem happy Flaubert's birthday y gute Nacht.